قلم در دست نویسنده شفاست.
آنگاه که به وقت پریشانی حرف هایت را میشنود؛
بی هیچ قضاوت و سرزنشی.
آنگاه که بار سنگین روح و جسم خستهات را به دوش میکشد؛
بدون هیچ منتی.
آنگاه که حس امنیت و آرامشش تمام وجودت را فرا میگیرد؛
بدون هیچ چشم داشتی.
قلم آمدنی است بدون رفتن.
آرامشیست بدون طوفان.
حال خوشیست بدون بدحالی.
شنونده ای است بدون قضاوت.
رفیقی است بدون منت.
امنیتی است بدون نگرانی.
و در نهایت درمانیست برای تمام آلام.
قلم من تمام دارایی من است.
من ثروتمندم.
روز جهانی قلم مبارک باد🌺