در جهان معشوقه ها دل می برند
بین عجب در فنشان بس ماهرند
نام و یاد حیدرخیبر شکن
بر زبانم می شود شکر شکن
مقتدا یا سرورم عباس من
از علی دارد نسب این پیلتن
با نهیبی پا نهد بر دجله او
مات این حرکت بشد حتما عدو
چون که حیدر آب کوثر می دهد
این قمر هم درس باور می دهد
این برادر گشته میری نازنین
صد هزاران میمنت ام البنین
دشمنان تیری به مشکش می زنند
ناکسان خنجر به فرقش می زنند
آسمان یا مهر تابان هم زمین
خم شده در سوگ عباسم یقین
کربلا بر پا ز افکار یزید
عشق آل مصطفی بر ما مزید
من شدم بهار ز الطافت قمر
در رثایش می سرایم این اثر
عارفه مرادی
