ولادت بانوی دو عالم

خانه ها از پرتو یک زن منور می شود
آن سرا با عطر آن ها هم معطر می شود

هر گلستانی به زحمت می شود منظر گهی
باغبانی چون کنی گل تاج بر سر می شود

نسل آدم آورد هر زن به دامان از حیا
با صفایش ‌کودکی مانند گوهر می شود

هر جوانی ظلم بر مادر کند گمراه راه
می رود بی راهه او تا آن که کافر می شود

مزد هر کاری بهایی چون که دارد بهارا
باغ رضوان افتخارش بهر مادر می شود

بوسه باید زد به آن دستان که با خون جگر
طفلکی چون پرورد از این و آن سر می شود
 
عارفه مرادی